Nagsasakahulugan ang salitâng Pananalig kapag may
Nakasusumpong sa hamog o lumulutang na dahon,
At nakababatid na ang kanilang pag-iral ay batay sa ayon.
At kahit mangarap pa, o magpinid ng mga mata
At humiling, mananatili ang daigdig sa angking kaayusan,
At ang dahon ay dadalhin ng lagaslas ng ilog sa kung saan.

Nagsasakahulugan ito kapag may nagurlisan ang paa
Ng matulis na bato’t batid niyang umiiral ang mga bato
Upang sugátan ang ating mga paa.
Masdan, makikita ang pahabang aninong guhit ng mga punò;
At gumuguhit din ng mga anino ang mga bulaklak at tao:
Anumang walang anino’y walang lakas para mabuhay.