LOUIE JON A. SÁNCHEZ

De La Salle University Publishing House, 2024

There is no doubt in my mind that this study of a popular form—the soap opera and its various transformations from the 1930s until 2016—is a pioneering work.

—SOLEDAD S. REYES

Sa wakas ay napag-ukulan ng malalim at malawak na pag-aaral ang drama sa radyo at telebisyon, na ngayon ay hindi lang sa brodkast naaabot kundi maging sa digital media. Sa kasaysayang kultural sa panulat ni Louie Jon A. Sánchez, naiugat ang pinagmulan ng teleserye, ang ebolusyon nito mula sa soap opera na unang pumasok sa ating mga tahanan mahigit walumpung taon na ang nakararaan. Tumatayong nobela at dulang nagsasalaysay ng mga pang-araw-araw na búhay at maging ng mga hinirayang búhay, ang teleserye ay makabagong panitikang napagbabatayan ng mga pagpapakahulugan sa lipunang ginagalawan, sa nakaraan at kasalukuyan, at sa katuturan ng mga karanasang maihahalintulad sa mga kuwento dito. Binubuksan ng teleserye ang ating mga isipan at damdamin sa mga iba’t ibang danas sa daigdig, upang maranasan din ang mga ito sa pamamagitan ng ating imahinasyon, na nagbibigay-lakas upang matunton ang kinabukasan. Sinumang mag-aaral ng media at kasaysayang kultural, gayundin ang mga tapat na tagasubaybay ng teleserye, ay mapagyayaman ng aklat na ito.

—ELIZABETH L. ENRIQUEZ

In this pathbreaking cultural history of serialized televisual narratives in the Philippines, Louie Jon A. Sánchez summons his enviable powers as a scholar and raconteur to deliver a page-turning account of a neglected cultural phenomenon. He traces the teleserye’s unlikely path to becoming one of the country’s most valuable and widely exported media commodities, reflects on the local elements and global influences that have constantly reshaped its distinctive audio-visual storytelling, and illumines the places that serial dramas have occupied in the socio-political life of the country since their introduction via radio soap opera in the 1930s.

—JOSÉ B. CAPINO